Głębia grozy, ale też szczyty ludzkiego heroizmu mogą stać się miarą tego,
do czego zdolny jest człowiek zarówno w czynieniu dobra, jak i zła.
(z deklaracji podpisanej w Sztokholmie w styczniu 2000 r. przez przedstawicieli 45 państw)
W dniu 24 maja 2018r. uczniowie klas trzecich gimnazjum, w ramach Wrocławskiego Projektu „Edukacja w Miejscach Pamięci”, zwiedzili Muzeum Gross-Rosen w Rogoźnicy. Młodzież poznała historię obozu koncentracyjnego, który powstał w sierpniu 1940 roku jako filia KL Sachsenhausen, w której więźniowie przeznaczeni byli do pracy w miejscowym kamieniołomie granitu. Dowiedziała się, że przez obóz macierzysty i jego filie przeszło około 125 000 więźniów, a do najliczniejszych grup narodowościowych w kompleksie Gross-Rosen należeli Żydzi (obywatele różnych państw europejskich), Polacy oraz obywatele byłego Związku Radzieckiego.
Drugim miejscem, które tego dnia odwiedziliśmy był Kościół Pokoju w Jaworze- drewniana świątynia protestancka, wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO. Kościół powstał na mocy pokoju westfalskiego (stąd nazwa), kończącego wojnę trzydziestoletnią 1618-1648. Katolicki cesarz Ferdynand III Habsburg został, zgodnie z warunkami traktatu, zobowiązany przez Szwedów do zezwolenia ewangelikom w księstwach dziedzicznych w Jaworze, Głogowie i Świdnicy na zbudowanie po jednym tzw. Kościele Pokoju. Habsburgowie surowo obwarowali tę zgodę: ewangelicy mogli wznieść świątynię wyłącznie poza murami miasta, bez wież i dzwonnicy, tylko z nietrwałych materiałów – z drewna, piasku, słomy i gliny. Nie mogła przypominać kościoła, a jej budowa nie mogła przekroczyć roku.
Małgorzata Jastrzębska
Nowe zdjęcia zostały dodane do galerii Gross-rosen.